شورت خانم
ساتن، ابریشم، پی وی سی، پنبه، نایلون، توری، توری، چرم گاوی، چرم، لاستیک، لیکرا، پلی استر و مواد و پارچه های دیگر برای ساخت شورت زنانه استفاده می شود. سازه اغلب به دو قسمت (جلو و عقب) تقسیم می شود که توسط یک فاق و درزهای جانبی به هم متصل می شوند. فاق اغلب زاویه دار است و دهانه کمر و پاها از مواد الاستیک تشکیل شده است. شلوارهای زنانه بر اساس فاکتورهایی مانند پوشش پشت، عرض پهلو و ارتفاع در هنگام پوشیدن به سبک های مختلفی طبقه بندی می شوند. برندهای مختلف قوانین متفاوتی برای دسته بندی های خاص دارند.
شلوار : تا کمر یا درست زیر ناف، با پوشش کامل پشت.
شورت کلاسیک (همچنین به عنوان شلوار کامل، شلوار کلاسیک نیز شناخته می شود): پهلو تا پایین باسن امتداد می یابد و گاهی اوقات توسط خانم های جوان به عنوان 'شلوار بزرگ' نامیده می شود.
برش بالا (همچنین به عنوان برش فرانسوی، High-cut نیز شناخته می شود): طرفین باریک تر هستند.
هیپسترها شلوارهایی هستند که زیر کمر پوشیده می شوند و دارای کمربندی هستند که دور کمر می پیچند.
شورت کنترلی (شلوار کنترلی): از منسوجات حمایتی خاص با ظاهری سبک تر استفاده کنید. این سبک معمولاً شامل یک ماده الاستیک است که روی کمر امتداد می یابد، مانند اسپندکس.
بویلگ : شبیه شورت بوکس مردانه، به جز اینکه ساق پا تا زیر فاق امتداد دارد.
مدل بیکینی شبیه طرح کمر کم است که تا بالای ساق پا می رسد، اما پارچه کناری آن کوچکتر است. در مقابل، استایل بیکینی رشته‌ای به‌طور کامل به پهلو محو می‌شود و کمر شلوار صرفاً یک نوار است. علاوه بر این، بیکینی پوشش پشت تنه را از بین می برد. مدل بیکینی محبوب ترین روش لباس پوشیدن زنان در سراسر جهان است.
سبک پاهای پهن (تانگا) پوشش کمی برای پشت ایجاد می کرد و دو طرف کمر را باریک می کرد.
این بند شبیه طرح ساق پهن است با این تفاوت که پشت را نمی پوشاند. فاق تا پشت کاربر کشیده می شود و رشته ای بین پاها و به سمت بالا می رود. در مقابل، G-string یک نوار پارچه ای عمودی است که فاق را به کمر شلوار متصل می کند.
