De voorwaarde 'zwemkleding uit één stuk ' wordt het vaakst gebruikt om een type badpak te beschrijven dat voornamelijk door vrouwen en meisjes wordt gebruikt tijdens het zwemmen in de oceaan of een zwembad, het spelen van waterpolo of andere buitenactiviteiten zoals zonnebaden. zijn vaak nauwsluitende bedekkingen voor de romp, terwijl sommige stijlen de bovenkant van de borst of rug onthullen.
Vóór het tweedelige en vervolgens de bikini in de mode raakte, bedekten bijna alle dames- en herenbadkleding op zijn minst het bovenlichaam van de drager volledig.Het zwempak uit één stuk wordt nog steeds op het strand gedragen, ondanks de groeiende populariteit van de bikini sinds de jaren zestig.
Het huidige zwempak uit één stuk verscheen voor het eerst in het midden van de 20e eeuw, in een tijd waarin deze mode gewoonlijk een maillot werd genoemd.Annette Kellerman, een Australische zwemster, wordt gecrediteerd voor het populariseren van de look.In 1907 werd ze gearresteerd wegens onfatsoenlijke ontmaskering op een strand in Boston omdat haar zwempak, dat ze uit Engeland had geïmporteerd en naar het model ervan was gemodelleerd, herenzwempakken uit die tijd onthulden haar armen, benen en nek.De wijdverbreide publieke verontwaardiging over de arrestatie verhoogde de acceptatie van de stijl.Deze zwemkleding werd gepromoot door Kellerman, die het ontwerp de bijnaam 'de Annette Kellerman' gaf. In 1910 was het badpak uit één stuk onder andere het standaardzwempak voor vrouwen in delen van Europa geworden.Het was ook de erkende outfit voor het dameszwemmen tijdens de Olympische Zomerspelen van 1912, de eerste keer dat vrouwen aan sport deelnamen.
De Annette Kellerman-badkleding wordt gekenmerkt door een ongeëvenaarde, gedurfde schoonheid van pasvorm die altijd gepolijst blijft, volgens Harper's Bazaar, die deze in juni 1920 prees. Deze zwempakken werden beschreven als 'beroemd... vanwege hun perfecte pasvorm en het jaar daarop, in juni 1921. Vanaf de jaren tachtig van de negentiende eeuw wonnen dames die deelnamen aan schoonheidswedstrijden terwijl ze badpakken droegen aan populariteit in de VS. Dergelijke activiteiten werden echter niet als eervol beschouwd.Met de eerste hedendaagse 'Miss America'-wedstrijd die in 1921 werd gehouden, kregen schoonheidswedstrijden meer respect, ook al werden er nog steeds minder acceptabele wedstrijden georganiseerd.De Annette Kellerman bleef echter het onderwerp van censuurinspanningen in de jaren twintig en werd door sommigen nog steeds beschouwd als het meest verwerpelijke zwempakontwerp.In Esquire v. Walker, Postmaster General werden zelfs in 1943 afbeeldingen van het Kellerman-badpak gepresenteerd als bewijs van fatsoen.
In badhuizen en kuuroorden begonnen klanten in de jaren twintig en dertig over te schakelen van ‘het water in zich opnemen’ naar ‘het genieten van de zon’, en badkledingontwerpen begonnen meer decoratieve elementen toe te voegen in plaats van alleen maar praktische.In de jaren twintig werd rayon gebruikt om nauwsluitende badpakken te maken, maar de stof had problemen met de duurzaamheid, vooral als het nat was.Jersey en zijde werden ook af en toe gebruikt.
Tegen de jaren dertig was zwemkleding voor dames had zijkanten die strakker en weggehakt waren, een diepe halslijn aan de achterkant en geen mouwen meer.In de jaren dertig werden nieuwe kledingmaterialen ontwikkeld, vooral latex en nylon.Als gevolg hiervan gingen badpakken steeds meer het lichaam omhelzen en werden ze voorzien van verstelbare schouderbanden om te bruinen.Het badpak uit één stuk heeft nog steeds een plek op het strand, maar de bikini is sinds de jaren zestig steeds populairder geworden.Het tweedelige kledingstuk van Heim is niet meer in de mode.
