تاریخچه مایوهای یک تکه

در بیش از صد سال توسعه لباس‌های شنای مدرن، تکامل لباس‌های شنا مردانه به آرامی رشد می‌کند، در حالی که لباس‌های شنای زنانه به‌طور جهشی توسعه می‌یابند.

در آغاز قرن بیستم، با توسعه سریع اقتصادی کشورهای مختلف، ذهن مردم به شدت رها شد و ورزش به تدریج در زندگی روزمره مردم نفوذ کرد.طراحی و تولید پوشاک متناسب با ورزش های مربوطه به مشکلی مبرم برای صنعت پوشاک تبدیل شده است.در این دوره، مایو مردانه به یک شورت تکی کاهش یافته بود که برای شنا بسیار راحت بود.توسعه مایو زنانه نیز جهشی داشت، تولد لباس های شنای یک تکه و اسپلیت بسیار کلاسیک.

در قرن بیستم، مایوهای بدون آستین برای زنان وجود داشت.در سال 1907، آنت کلرمن، یک شناگر زن استرالیایی الاصل، قانون را زیر پا گذاشت و لباس خود را برای استفاده عملی طراحی کرد.او این کار را با ترکیب لباس شنا با جوراب شلواری وودویل انجام داد تا لباس‌های تانک یک تکه ایجاد کند که به پوست می‌چسبند و به راحتی می‌توان داخل آن شنا کرد. در ساحلی در بوستونتبلیغات پیرامون دستگیری خانم کلرمن تنها به محبوبیت این مایو جدید کمک کرد.در سال 1910، یک تکه برای زنان در بخش‌هایی از اروپا استاندارد شد و به عنوان لباس شنای رسمی زنان برای بازی‌های المپیک تابستانی 1912 انتخاب شد.

می توان گفت دهه 1930 عصر طلایی مد مایو بود، با معرفی بسیاری از سبک های جدید، به ویژه معرفی مایو های یک تکه هالتر پشتی و مایو دو تکه که به موضوعی داغ در خیابان های مردم تبدیل شد.

هالتر یک تکه برای اولین بار در سال 1930 در اروپا معرفی شد، زیرا حمام آفتاب رایج شد.در میان بسیاری از عناصر محبوب، دو عنصر تزئینی وجود داشت که تقریباً در دنیای لباس شنا در دهه 1930 می چرخید: کمربند و راه راه.از سال 1930، مایوهای مد روز زنانه منتشر شده در مجلات مد غربی با کمربند تزئین می شدند.این مایو دارای یک کت و شلوار یک تکه، یک رنگ یا دو رنگ با کمربند است که در آن حلقه هایی در قسمت کمر میخکوب شده است.از سال 1930 تا 1932، رنگ‌های مختلفی روی لباس‌های شنای بالا و پایین وجود داشت.

رنگ کمربند به طور کلی با مایو متفاوت بود و عرض آن حدود 3 تا 4 سانتی متر بود.سگک هایی از فلز و پلاستیک وجود داشت و سگک های تزئینی نیز از همین مواد بافته می شد.پس از سال 1933، سبک های کمربند متفاوت بود.گاهی اوقات این فقط یک نوار از ریشه است که به دور کمر بسته می شود یا بعد از دو هفته به صورت گره بسته می شود.

همزمان با کمربند، الگوهای راه راه نیز وجود داشت.رایج ترین سبک، ژاکت بافته شده در نوارهای افقی یکنواخت، همراه با کمربند بود که در اوایل دهه 1930 رایج شد.تنوع طرح راه راه، راه راه عمودی، نوار مورب، راه راه مواج، و یا در جلیقه قرار دارد، یا در شلوار در پایین، یا کمر، و یا در سراسر بدن، ضخیم و نازک تغییر فاصله غنی.علاوه بر راه راه، الگوهای هندسی یا قطعه قطعه نیز محبوب هستند.

در سال 1934، مایو دو تکه با بالاتنه و پایین تنه کامل بیرون آمد و سال بعد در چین ظاهر شد.یانگ ژیوچیونگ، 'پری دریایی' که مدال طلای 100 متر آزاد زنان در بازی های خاور دور را به دست آورد و رکورد خاور دور را شکست، با لباس شنا با قد کامل برای مجله Good Friends ژست گرفت.در این دوره، مواد لباس حمام نیز پیشرفت بزرگی داشت.هنگامی که Jantzen، یک تولید کننده آمریکایی نایلون، لباس شنا خود را طراحی کرد، پنبه و پشم و الیاف مصنوعی غیر قابل انعطاف و جاذب آب را کنار گذاشت و پارچه نایلونی با خاصیت ارتجاعی بالا، قابلیت تنفس بالا و جذب آب کم را به کار گرفت و آن را مناسب تر کرد. و جابجایی آسانمایوهای نایلونی فورا مورد استقبال قرار گرفتند.