ΕΝΑ μπικίνι είναι α μαγιό δύο τεμαχίων που φοριέται κυρίως από γυναίκες που διαθέτει δύο τρίγωνα υφάσματος στην κορυφή που καλύπτουν το στήθος και δύο τρίγωνα υφάσματος στο κάτω μέρος: το μπροστινό μέρος καλύπτει τη λεκάνη αλλά εκθέτει τον ομφαλό και το πίσω μέρος καλύπτει τη μεσογλουτιαία σχισμή και συχνά το οπίσθια.Το μέγεθος του πάνω και του κάτω μέρους μπορεί να ποικίλλει, από μπικίνι που προσφέρουν πλήρη κάλυψη του στήθους, της λεκάνης και των γλουτών, μέχρι πιο αποκαλυπτικά σχέδια με στρινγκ ή G-string κάτω μέρος που καλύπτει μόνο την ηβική, αλλά εκθέτει τους γλουτούς και μια κορυφή που καλύπτει μόνο τις θηλιές.
Τον Μάιο του 1946, ο Παριζιάνος σχεδιαστής μόδας Jacques Heim κυκλοφόρησε ένα σχέδιο μαγιό δύο κομματιών που ονόμασε Atome ('Atom') και το διαφήμισε ως 'το μικρότερο μαγιό στον κόσμο'.Όπως τα μαγιό της εποχής, κάλυπτε τον αφαλό του ατόμου που φορούσε και δεν τραβούσε μεγάλη προσοχή.Ο σχεδιαστής ρούχων Louis Réard παρουσίασε το νέο, μικρότερο σχέδιο του τον Ιούλιο.Ονόμασε το μαγιό από την Ατόλη Μπικίνι, όπου είχε γίνει η πρώτη δημόσια δοκιμή πυρηνικής βόμβας τέσσερις ημέρες πριν.Το τσιμπημένο σχέδιό του ήταν ριψοκίνδυνο, εκθέτοντας τον αφαλό της φέρουσας και μεγάλο μέρος των γλουτών της.Κανένα μοντέλο πασαρέλας δεν θα το φορούσε, γι' αυτό προσέλαβε μια γυμνή χορεύτρια από το Casino de Paris που ονομαζόταν Micheline Bernardini για να το μοντελοποιήσει σε μια κριτική μόδας για μαγιό.
Λόγω του αποκαλυπτικού σχεδίου του, το μπικίνι κάποτε θεωρούνταν αμφιλεγόμενο, αντιμετώπισε την αντίθεση από διάφορες ομάδες και έγινε αποδεκτό πολύ αργά από το ευρύ κοινό.Σε πολλές χώρες, το σχέδιο απαγορεύτηκε από παραλίες και άλλους δημόσιους χώρους: το 1949, η Γαλλία απαγόρευσε το μπικίνι να φορεθεί στις ακτές της.Η Γερμανία απαγόρευσε το μπικίνι από τις δημόσιες πισίνες μέχρι τη δεκαετία του 1970 και ορισμένες κομμουνιστικές ομάδες καταδίκασαν το μπικίνι ως «καπιταλιστική παρακμή».Το μπικίνι αντιμετώπισε επίσης κριτική από ορισμένες φεμινίστριες, οι οποίες το αποδοκίμασαν ως ρούχο σχεδιασμένο για να ταιριάζει στα γούστα των ανδρών και όχι στις γυναικείες προτιμήσεις. αν και διακριτικά.[απαιτείται διευκρίνιση]
Το μπικίνι κέρδισε αυξημένη έκθεση και αποδοχή καθώς αστέρες του κινηματογράφου όπως η Brigitte Bardot, η Raquel Welch και η Ursula Andress τα φορούσαν και φωτογραφήθηκαν σε δημόσιες παραλίες και προβλήθηκαν σε ταινίες.Ο μινιμαλιστικός σχεδιασμός του μπικίνι έγινε κοινός στις περισσότερες δυτικές χώρες από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 τόσο ως μαγιό όσο και ως εσώρουχα.Στα τέλη του 20ου αιώνα, χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως αθλητικά ρούχα στο beach volley και στο bodybuilding.Υπάρχει μια σειρά από σύγχρονες στιλιστικές παραλλαγές του σχεδίου που χρησιμοποιούνται για σκοπούς μάρκετινγκ και ως βιομηχανικές ταξινομήσεις, όπως monokini, microkini, tankini, trikini, pubikini, skirtini, thong και g-string.Το ενιαίο ανδρικό σύντομο μαγιό μπορεί επίσης να ονομάζεται μπικίνι.Ομοίως, μια ποικιλία τύπων ανδρικών και γυναικείων εσωρούχων περιγράφονται ως εσώρουχα μπικίνι.Το μπικίνι έχει αποκτήσει σταδιακά ευρεία αποδοχή στη δυτική κοινωνία.Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το μπικίνι είχε γίνει μια επιχείρηση 811 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως και ενίσχυσε τις υπηρεσίες spin off, όπως η αποτρίχωση με κερί μπικίνι και το μαύρισμα στον ήλιο.
